چکیده ترجمه:

 این مقاله ،روش تازه و کارآمدی را برای چینش خازن در سیستم های توزیع شعاعی را ارائه می دهد، که تعیین کننده بهترین مکان برای خازن و اندازه ی آن ،به هدف بهینه سازی نمودار ولتاژ و کاهش تلفات توتن می باشد. این اصل راه حل از دو ران تشکیل شده است : در بخش یک ، ضرایب حساسیت تلفات برای انتخاب مکان برای جاگذاری خازن به کار برده شده اند. در بخش دو : الگوریتم جدیدی که از الگوریتم رشد گیاه استفاده می برد ،(PGSA) به کار برده می شود تا بهترین اندازه خازن در مکان های بدست آمده در بخش یک را تخمین بزند. امتیاز اصلی روش ارائه شده در این است که نیاز به هیچ پارامتر کنترل بیرونی ندارد، مزیت دیگر آن ،تعادل عملکرد مقصود و محدودیت های کاری به طور جداگانه می باشد، بدون مشکلی برای تعیین عوامل مانع روش ارائه شده در باس های سیستم های توزیع شعاعی 9 و 34 و 85 به کار برده می شود. راه حل بدست آمده از روش گفته شده با روش های دیگر نیز مقایسه می شود ، این روش برتری هایی بر دیگر روش ها در کیفیت راه حل را داراست. 

کلید واژه ها : سیستم های توزیع، جای گذاری خازن ، کاهش تلفات ، ضرایب حساسیت تلفات ،(PGSA) الگوریتم شبیه سازی رشد گیاه 

مقدمه:

کم کردن تلفات در سیستم های توزیع ،کارآیی بیشتری را در سالهای اخیر داشته اند. از آنجا که امروزه روز اتوماسیون توزیع خواستار کارآمدترین پیشامدهای عملیاتی برای تغییرات اقتصادی میباشد. مطالعات نشان می دهند که 18% کل توان تولیدی به شکل تلفات در مرحله توزیع از دست می روند.(1). برای کاهش این تلفات ، بانک های خازنی شنت در فیدرهای تغذیه اول توزیع نصب می شوند. مزیت افزودن بانک خازنی شنت بهبود ضرایب توان ، نمودار ولتازفیدر ، کاهش تلفات توان و افزایش ظرفبت فیدر ها می باشد.

توسعه روز افزون مزارع بادی درمقیاس بزرگ دریایی درسراسر جهان باعث ظهور بسیاری ازچالش های فنی و اقتصادی جدیدشده است. هزینه سرمایه شبکه‌ برقی که از مزارع بادی بزرگ دریایی پشتیبانی می‌کند، بخش قابل ‌‌توجهی از هزینه کل مزارع بادی را تشکیل می‌دهد. لذا، یافتن طراحی بهینه شبکه برق یک وظیفه خیلی مهم است که در این مقاله به آن پرداخته می‌شود. در این مقاله یک مدل هزینه توسعه یافته است که هزینه‌های دقیق‌تر و واقعی‌تر ترانسفورماتورها، پست‌ها و کابل‌ها را در بر می‌گیرد. همین موضوع باعث شده است مدل جدید ارائه شده نسبت به روش‌های موجود مبسوط‌تر و بهتر باشد. همچنین از یک الگوریتمی استفاده شده است که مبتنی است بر الگوریتم ژنتیک بهبودیافته و شامل الگوریتم خاصی است که حین طراحی آرایه‌های شعاعی، سطح مقطع‌های گوناگون کابل‌ها را هم در نظر می‌گیرد. رویکرد ارائه شده توسط یک مزرع بادی بزرگ دریایی آزموده شده است؛ نتایج آزمون نشان می‌دهد که الگوریتم معرفی‌شده طراحی‌های بهینه معتبری از شبکه برق را فراهم می‌کند. 

کلیدواژه‌ها- سیستم توزیع برق، الگوریتم ژنتیک، مزرعه بادی دریایی، بهینه‌سازی.

انرژی بادی کم‌کم دارای اهمیت استراتژیک و اقتصادی فزاینده‌ای در سراسر جهان می‌شود. این انرژی یکی از گزینه‌های نویدبخش در بین سایر فناوری‌های تولید انرژی‌های تجدیدپذیر است و انتظار می‌رود نقش مهمی در کاهش پیامدهای زیست محیطی در رفع نیاز جوامع مدرن از صنعت برق ایفا کند. استفاده از تولید برق بادی دریایی بنا به دلایل زیر جذاب و قابل توجه است: 1) مزارع بادی دریایی، منابع باارزش سرزمین‌ها را به تصرف در نمی‌آورند؛ 2) استفاده از مکان‌های دریایی(مترجم: یعنی استفاده از مکان‌های داخل دریا) بدین معناست که مزرعه بادی تا حد زیادی دور از چشم و دید بوده و آلودگی صوتی نخواهد داشت؛ 3) جریان باد توسط ساختمان‌ها و جنگل‌ها مشوش نشده و بطور مستقیم و با سرعت زیاد با تیغه‌های توربین برخورد خواهد داشت لذا عملکرد توربین افزایش خواهد یافت؛ 4) طرح‌های توربین بادی دریایی با توان نامی بزرگتری نسبت به طرح‌های ساحلی موجودند که این نرخ‌های بزرگ باعث توسعه اقتصادی می‌شود؛ و 5) آب دریا باعث می شود خنک‌سازی قطعات امکانپذیر بوده و هزینه کمی را به دنبال داشته باشد. 

در این مقاله، بهینه سازی هندسی پیل های خورشیدی که به طور یکپارچه در ماژول های خورشیدی بصورت سریالی متصل شده، مجتمع شده اند، گزارش می شود. مبنی بر تعیین تجربی مقاومت های صفحات الکترود و کنتاکت های ادواری ،مقاومت های سری کل هر پیل خورشیدی و ماژول های خورشیدی متصل شده از درون، محاسبه شده اند. با در نظر گرفتن چگالی تولید جریان نوری ثابت، ژول کلی تلفات توان نسبتا مقاومتی،بوسیله ی یک شبیه سازی خودسازگار بر اساس 1-دیود، تعیین شده است. این روش، بسته به سیستم مواد بکار رفته،اجازه ی بهینه سازی هندسی ماژول خورشیدی را می دهد. به عنوان مثال،ماژول های خورشیدی پلیمری مبنی بر الکتررودITO و الکترود-بدون-ITO، با در نظر گرفتن ابعاد ساختاری بهینه شده اند. 

کلیدواژه: ماژول خورشیدی یکپارچه، هندسی، حوزه فعال، بهم پیوسته، شبیه سازی، معغادله دیود

بیشتر ماژول های خورشیدی پوسته نازک امروزی که از نیمه هادی ها ساخته شده اند،از یک الکترود رسانای نیمه شفاف ساخته شده با ناخالصی از نوع اکسیدهای فلزی،به نام اکسیدهای رسانای شفاف(TCOs)،ساخته شده اند. برای مثال،ماژول های خورشیدی یکپارچه مبنی بر سیلیکون بیشکل،بر روی الکترودهای با ناخالصی ایندیوم با اکسیدقلع(ITO) یا الکترودهای با ناخالصی الومینیوم با اکسید روی(Al:ZnO)،بر روی شیشه نشست می کند. اگرچه،یک اشکال اصلی این TCOها،مقاومت نسبتن زیاد صفحات است،که ویژگی های شفافیت و رسانایی همدیگر را خنثی می کنند. ازینرو،در کل،یک سازکاری میان افزودن ناخالصی و کلفتی لایه با در نظر گرفتن شفافیت،مورد نیاز می باشد. به سخنی دیگر،هدایت محدود شده ی الکترود،می تواند موجب تلفات مقاومتی سری زیادی شود که مستقیمن به جریان تولید شده ی نوری(جریانی که در اثر تابش نور جاری می شود) که از آن می گذرد بستگی دارد[2,3].

این قضیه که منابع انرژی تجدید پذیر، کلید زیربنای منبع انرژی قابل اطمینان هستند، بشدت قابل قبول است؛ زیرا این منابع هم پایان-ناپذیر بوده و هم نا آلاینده هستند. تعدادی از تکنولوژی های تجدید پذیر هم اکنون کاربرد تجاری دارند، جالب توجه ترین آنها توان بادی، فوتوولتیک، سیستم های خورشیدی گرمایی، بیومس (زیست توده)، و اشکال مختلف توان هیدرولیک(با استفاده از انرژی های آب) هستند. در این مقاله، روشی برای تخصیص بهینه انواع گوناگون واحدهای تولید توزیع شده تجدیدپذیر (DG)، در سیستم توزیع بطوریکه تلفات انرژی سالانه را کمینه کنیم، ارایه شده است. این روش مبنی بر تولید یک مدل احتمالی تولید-بار می باشد که همه ی شرایط عملیاتی ممکن واحدهای DG (تولید توزیع شده) تجدیدپذیر را با احتمال آنها، ترکیب می کند، ازینرو این مدل را در یک مساله برنامه نویسی قطعی، جا می دهیم. مساله برنامه نویسی به عنوان یک برنامه نویسی غیرخطی عددصحیح مرکب (MINLP)، با یک تابع هدف برای کمینه کردن هزینه تلفات انرژی سالانه سیستم، فرمولبندی شده است. محدودیت ها عبارتند از محدوده های ولتاژ، ظرفیت (قدرت) فیدر، بیشینه حد نفوذ، و اندازه مجزای واحدهای DG در دسترس. این روش پیشنهاد شده بر روی یک سیستم توزیع روستایی با بخش های مختلف شامل همه ترکیبات ممکن واحدهای DG تجدیدپذیر اعمال شده است. نتایج نشان می دهند که یک کاهش چشمگیر در تلفات انرژی سالانه برای همه ی بخش های مختلف، بدست آمده است.

اصظلاحات مربوط: تولید توزیع شده، برنامه ریزی سیستم توزیع، مرکب سوخت، عدم قطعیت.

سیستم های توزیع الکتریکی، از سیستم های هجیم متمرکز شده با نیروگاه های تولید کننده متصل به شبکه توزیع گرفته، تا سیستم های غیر متمرکز با واحدهای تولید کننده کوچکتر، که بطور مستقیم به شبکه های توزیع در مجاورت محل مصرف توان متصل شده اند، سروکار دارند. این نوع واحدهای تولیدی با نام تولید توزیع شده (DG) شناخته شده است. آگاهی محیطی و توسعه قابل اطمینان مبنی بر گوناگونی بلند-مدت منابع انرژی، محرک های کلیدی این تغییرات هستند، که سهمی در ارتقای منابع انرژی تجدید پذیر داشته است.

تظاهرات پوستی پسوریازیس از نظر مرفولوژی و شدت بسیار متنمع اند و درمان باید مطابق با این تنووعات انجام گیرد. عوامل بیولوژیک درمان های نوینی هستند که برای معالجه فرم های شدید بیماری بکار برده میشوند. باید توجه داشت که فرم های شدید پسوریازیس می توانند مشکلات قلبی- عروقی و نیز خطر مرگ و میر را افزایش دهند. از این رو در انواع شدید بیماری، توجه به استراتژیهای پیشگیرانه اهمیت زیادی دارد. 

‏- نکات مهم: 

‏- مطالعات 10 ‏سال گذشته نشان داده اند بین پسوریازیس و برخی اختلالات از جمله سندروم متابولیک و بیماری قلبی- عروقی ارتباط وجود دارد. به عنوان نکته قابل توجه، خطر این اختلالات با افزایش سن کاهش مییابد. بیماران در معرض خطر شامل مردان جوان مبتلا به نوع شدید پسوریازیس میباشند. 

‏- پسوریازیس پلاکی شایع ترین نوع پسوریازیس است. انواع دیگر پسوریازیس نیز وجود دارند که واکنش هر یک از آنها نسبت به درمان متفاوت میباشد و ممکن است با علایم سیستمیک متنوعی همراه باشند. 

‏- بازدارندهای TNF (عامل بافت مردگی تومور) باید به عنوان اولین رده عوامل درمانی برای معالجه آرتریت پسوریاتیک در نظر گرفته شوند. 

‏- فتوتراپی و داروهای سیستمیک از جمله متوترکسات، اسیترتین (سوریاتان) سایکلوسپورین و عوامل بیولوژیک موثرترین داروهای درمانی برای پسوریازیس متوسط تا شدید می باشند. 

‏طی سالهای اخیر شناخت بشر از پسوریازیس بسیار متحول شده است که بنوبه خود بر نحوه درمان تاثیر زیادی گذاشته است. کورتیکواستروییدهای موضعی و فتوتراپی همچنان درمان اصلی میباشند، اما عوامل بیولوژیک امید تازه ای برای بیماران با فرم های شدید بیماری محسوب میشوند. طی سالهای اخیر معلوم گردید که خطر بیماری قلبی- عروقی در مبتلایان به پسوریازیس بالاتر است اما مکانیسم دقیق این افزایش خطر همچنان ناشناخته باقی مانده است. در حال حاضر مطالعات زیادی در زمینه اساس ژنتیکی این بیماری در حال انجام میباشند. 

‏در این مقاله مروری به بررسی اپیدمیولوژی، تاثیرات پسوریازیس، پاتوژنز، فرم های کلینیکی و درمانهای پسوریازیس پرداخته شده است.

- مواد امتحانی موجود در این بسته:

120 نمونه سوال اقتصاد/سوالات استاندارد و پر تکرار (همراه با پاسخنامه)

300 نمونه سوال زبان و ادبیات فارسی/سوالات استاندارد و پر تکرار در سه بسته ی 100تایی (همراه با پاسخنامه)

300 نمونه سوال زبان انگلیسی/سوالات استاندارد و پر تکرار (همراه با پاسخنامه)

300 نمونه سوال معارف اسلامی/سوالات استاندارد و پر تکرار در سه بسته ی 100تایی (همراه با پاسخنامه)

300 نمونه سوال ریاضیات /سوالات استاندارد و پر تکرار در سه بسته ی 100تایی (همراه با پاسخنامه)

200 نمونه سوال هوش و ریاضی/سوالات استاندارد و پر تکرار در دو بسته ی 100تایی (همراه با پاسخنامه)

بهبود زخم های جنینی و بدون تشکیل زخم در همان اوايل دوران بارداری رخ میدهد.  مطالعۀ مکانیسم های ترمیم بدون زخم می تواند منجر به شیوه های نوین جلوگیری از زخم شود.  کلاژن در زخم های جنینی در همان ابتدا نهشت ميكند و به صورت مشبک،  نازک و ظریف است و دارای اتصالات عرضی کمتر میباشد.  چند تفاوت مهم بین پاسخ بهبود زخم جنینی و پاسخ بعد از بارداری مشخص شده است که عبارت است از وجود التهاب کمتر، غلظت زیاد اسید هیالورونیک و نسبت زیاد کلاژن نوع 3 به نوع 1. علاوه بر این، در مقایسه با زخم های تیپیک،  نسبت مولکول های نشانه دهی دستخوش تغییر شده است مثلا نسبت زیاد عامل رشد تغییر دهنده (TGF)- b3 به TGF-b1 و -b2 ،  و متالوپروتئین های ماتریکس به بازدارنده های بافتی متالوپروتئین ها.  علاوه بر این فیبروبلاست های جنینی در مقایسه با همتاهای بالغ خود،  تولید کلاژن توسط   TGF-b1 را نشان نمی دهند. 

ژن های الگوسازی شده ( ژن های homebox) که در تشکیل اندام ها نقش دارند در دوران جنینی فعال تر هستند.  اعتقاد بر این است  که این اولین دومینو در درمان نتنظیم روند ریزش زخم های پوستی در دوران بارداری است.  ژن های الگوساز (ژن های homeobox) که در اندام زایی نقش دارند در دوران جنینی فعال تر هستند و تصور می شود که "اولین دومینو" در کاسکاد تنظیمی ترمیم زخم پوستی جنینی می باشند.  عوامل توصیه شدۀ بازدارندۀ زخم مانند  محافظ زخم MD, ورقه و ژل سیلیکون, Seprafilm Bioresorbable Membrane، هیالورونان توپیکال, عصاره ی پیاز،  تموکسیفن خوراکی و لیزر رنگینه ای با پالس 585nm  نیز در این تحقیق مورد بررسی قرار می گیرند.  با وجود اینکه شواهد کافی مستدل در مورد ارتباط سرعت درمان از طریق عوامل تجاری بازدارندۀ زخم با کاهش تشکیل زخم وجود ندارد، اما این فرضیۀ غلط همچنان رایج است.  انسان ها سهوا و از روی نا آگاهی به سمتی سوق داده می شوند که ارتباط منفی بین سرعت درمان و میزان تشکیل زخم ایجاد میکنند؛ در صورتی که چنین ارتباطی در واقعیت وجود ندارد.  با وجود اهمیت جلوگیری از زخم،FAD  در قرن 21 هیچ درمانی برای این منظور تایید نکرد.  و این امر نشانگر چالش های مهمی چون وجود راههای  تکراری است که این شیوه ها با آن روبه رو هستند. 

تشکیل زخم یک مشکل بالینی عمده است که منجر به وضعیت آرایشی یا cosmesis ناخوشایند،  عدم کارکرد،  بویژه اگر بر روی مفاصل باشد، میشود و سبب تأخیر رشد بچه ها می گردد.  زخم تأثیر قابل توجهی بر کیفیت زندگی بیمار مبتلا میگذارد و با اضطراب، کناره گیری از اجتماع، و افسردگی ارتباط دارد. بنابراین،  جلوگیری از تشکیل زخم از مدت ها پیش اهمیت داشته است.  کاهش زخم نه تنها برای درماتولوژیست ها مهم است.  بلکه در سایر شرایط و موقعیت ها مانند چسبندگی و جراحت ناشی از رویه های جراحی در حفره های لگنی و بطنی،  قطع نخاع،